نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
2 موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
3 دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری
چکیده
تجزیه آفتکشها پس از تولید و قبل از مصرف آنها موجب کاهش کارائی و در نتیجه عدم امکان بکارگیری آنها میشود. انباشت این سموم در جهان بعنوان یک تهدید بهداشتی و زیست محیطی محسوب می شود. از این رو مدیریت آفتکش های تاریخ منقضی در سراسر جهان امری مهم و ضروری است. این تحقیق به منظور بررسی امکان بازیافت سموم تاریخ منقضی موجود در انبارهای شرکت خدمات حمایتی کشاورزی انجام شده است. تستهای کنترل کیفی نمونهها براساس دستورالعملهای فائو، اتحادیه بین المللی شورای تجزیه شیمیایی آفتکشها و شرکتهای سازنده آفتکشها انجام شد. نتایج حاصل براساس گروههای مختلف آفتکشی، حالت فیزیکی فرمولاسیون آفتکشها، شرکتهای تولید کننده، تاریخ تولید آفتکشها و موقعیت اقلیمی انبارها دسته بندی گردید. تجزیه و تحلیل آماری توسط آزمون کای اسکور جهت تعیین اختلاف بین متغیرهای مورد مطالعه و آزمون ریسک جهت نشان دادن ریسک نسبی تجزیه شدن با کمک نرم افزار SPSS-18 انجام شد. نتایج نشان داد همبستگی معناداری بین عمر آفتکش های تولیدی و درصد تجزیه شدن آنها وجود ندارد(01/0 P> ، 10n=، 427/0r=). درصد تجزیه در حشره/کنهکشهای تاریخ منقضی بیشتر از علفکشها و درصد تجزیه علفکشهای تاریخ منقضی بیشتر از قارچکشها بود. درصد تجزیه آفتکشهایی که در داخل کشور فرموله شده بودند 45% و آفتکشهای هندی/ چینی 58 % بود. نتایج نشان دادکه آفتکشها با فرمولاسیون مایع 55% و آفتکشهای جامد 29% تجزیه شده بودند. همچنین بین چهار منطقه آب و هوایی محلهای نگهداری آفتکشها به لحاظ تجزیه شدن و ماندگاری رابطه آماری معنیداری وجود نداشت (01/0 P>).
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
To Investigate the Effective Factors on the Degradation Rate of Pesticides after production
چکیده [English]
Degradation of pesticides after production and before usage can reduce efficiency and therefore make them unusable. Stockpile of these pesticides in the world is an environmental and health threat. Therefore the management of obsolete pesticides is essential around the world. This study investigated the possibility of recycling the expired pesticide stockpiles of agricultural supportive services company. Quality control tests were performed according to the FAO, CIPAC and pesticide manufacturers' guidelines. The results were classified based on the different groups of pesticides, physical state of pesticides formulation, producing companies, date of production and location of warehouses. Data were analyzed by Chi-Square test, in case of significance; the risk test was performed to determine the relative risk for the variables using SPSS-18 software. Result showed a no-significant correlation between the time lagged after production of pesticides and percentage degradation of pesticides (r=0.427, n=10, P>0.01). The percent degradation of expired insecticides was highest and then the herbicides and finally the fungicides. The percent degradation of expired pesticides formulated in the country was 45% and those formulated in India/China were 58%. The results show that 55% of pesticides with liquid formulation and 29% with solid formulation were degraded. Considering the degradation rate of pesticides, there is no statistically significant differences betweenthe warehouses at four climatic regions (P>0.01).
کلیدواژهها [English]