نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• سعید مودی ¹
• حمید فرحمند ²
• علیرضا میرواقفی ³
• علی اصغر کوثری ⁴
• بیتا خلیلی ⁵

¹ دانشجوی کارشناسی ارشد تکثیرو پرورش آبزیان، گروه شیلات دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج

² دانشیار گروه شیلات دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران-کرج

³ مربی گروه گیاه پزشکی دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی دانشگاه تهران، کرج

⁴ گروه گیاهپزشکی دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی دانشگاه تهران-کرج

⁵ کارشناس آزمایشگاه بیولوژی آب زیان، گروه شیلات دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج

چکیده

پایش زیستی از عمده­ترین راه های بررسی وضعیت آلودگی در اکوسیستم های آبی می­باشد که در آن از بایومارکر ها در سطوح مختلف جهت ردیابی اثرات آلاینده ها بر آبزیان استفاده می­شود. از آنجایی که امروزه بسیاری از آلاینده های زیست محیطی بعنوان جهش زا شناخته می­شوند، تحقیقات پیرامون اثرات حضور اینگونه مواد در اکوسیستم های آبی بکمک بایومارکرهای ژنوتوکسیک توجه زیادی را به خود معطوف داشته است. اما یکی از مشکلات اساسی در این زمینه، نگهداری مناسب نمونه های بیولوژیک و انتقال بدون آسیب آن ها به آزمایشگاه است. برای این منظور نیاز است تا شرایط مناسب، برای اجتناب از بروز خطای آزمایش جهت بررسی آسیبDNA  با هدف تحلیل وضعیت زیستگاه بررسی و استاندارد سازی شود. لذا در این تحقیق از سنجش کامت بعنوان یک روش نوین در زمینه مطالعات بایومارکر مولکولی -که بر مبنای اندازه­گیری آسیب های منعکس شده بصورت شکست رشته ای در سلول ها می­باشد- برای بررسی اثر مقایسه ای سه محلول نگهداری (FBS، L-15 و PBS) بر یکپارچگیDNA  نمونه سلول های خون ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در زمان های مختلف پس از خونگیری (6، 12، 24 و 48 ساعت) استفاده شد. درصد بقای سلول ها نیز در فواصل زمانی مورد نظر توسط روش رنگ آمیزی تریپان بلو محاسبه گردید. نتایج سنجش کامت بر روی نمونه های خون نگه داری شده در محلول هایL-15  وFBS ، تفاوت معنی­داری را در میزان آسیب DNA بین زمان های مورد نظر نشان ندادند در حالیکه نمونه های نگه داری شده در PBS، از 24 ساعت پس از شروع نگه داری افزایش معنی دار سطح آسیبDNA  را نسبت به زمان صفر (بعنوان شاهد) نشان دادند (05/0> P). بر طبق این نتایج به نظر می­رسد مهمترین عامل در حفظ بقای گلبول های قرمز طی نگهداری در محلول های مختلف، اسمولاریتی محیط نگهداری باشد. در مجموع نتایج این مطالعه نشان می­دهد که نمونه های خون ماهی آب شیرین را می­توان تا 48 ساعت بدون آسیب معنی دار DNA در محلول های L-15 و یا FBS تحت شرایط دمایی °C 4 و تاریکی نگه داری نمود.

کلیدواژه‌ها

• محیط نگهداری
• سلول خون
• آسیب DNA
• سنجش کامت
• بایومارکر سمیت ژنتیکی

عنوان مقاله [English]

Assessment of the Appropriate Conditions for Maintain of Rainbow Trout (Oncorhynchus Mykiss) Blood Samples with the Goal of Biomonitoring via Comet Assay

نویسندگان [English]

• Saeed Moodi ¹
• Hamid Farahmand ²
• Alireza Mirvaghefi ³
• Ali asghar Kosari ⁴
• Bita Khalili ⁵

¹ M.S.C graduated, Faculty of Natural Resources, University of Tehran, I.R. Iran

² Associate Prof., Faculty of Natural Resources, University of Tehran, Karaj, I.R. Iran

³ Associate Prof., Faculty of Natural Resources, University of Tehran, Karaj, I.R. Iran

چکیده [English]

Biomonitoring is the main way to assess the pollution status in aquatic ecosystems where Biomarkers response is used at different levels of trace contaminants on the aquatic organisms. Recently, many investigations have been focused to the genotoxic biomarker in aquatic ecosystems owing to mutagen effects of the contaminant on such environment. However, one of the fundamental problems in this area is the lack of proper maintenance protocol for transferring of biological samples with minimum damage to the laboratory. For this purpose, it is required to use appropriate conditions evaluation and standardization to avoid any possible test error analysis of the habitat situation in this matter. In this study, the Comet assay as a new method in Biomarker studies at the molecular level that is based on measuring damages reflected as strand breakage, was established to investigate the effects of three storage solutions (FBS, L-15 and PBS) on DNA integrity in red blood cell of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) at different times after blood sampling (6, 12, 24 and 48 h). Cell viability as well as was determined by trypan blue dye exclusion in time intervals. The Results of Comet assay in blood samples which has been maintained in L-15 and FBS solutions, did not exhibit significant differences in DNA damage between different times, while samples preserved 24 h in PBS indicated the significant increase in the levels of DNA damage compared to time 0 as control (P< 0.05). According to the results in this study, it is appeared that media osmolarity is the most important factor in maintaining viability of red blood cells during storage in different solutions. Overall, this result indicates that the blood samples from freshwater fish can be preserved up to 48 h in FBS or L-15 mediums at 4°C in the absence of light with no significant DNA damage.

کلیدواژه‌ها [English]

• blood cell
• comet assay
• DNA damage
• genotoxicity biomarker
• preservation media