تاثیر مدیریت ذخیره گاهی بر تنوع گونه های گیاهی (مطالعه موردی: ذخیره گاه گلابی وحشی چم حصار دلفان)

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد جنگلداری دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، ایران

2 استادیار گروه جنگلداری دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، ایران

3 کارشناس ارشد علوم گیاهی، سیستماتیک گروه جنگلداری دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، ایران

چکیده

ذخیره گاه‌‌های جنگلی یکی از مهمترین روش های مدیریت بوم سازگان در سامانه‌های‌ حمایتی ایران می باشد. آگاهی از اثرات این مدیریت می تواند راه گشای مدیران در زمینه ادامه این روند یا تغییر و چرخش به سوی سایر سامانه‌های مدیریتی باشد. برای تعیین اثرات این نوع مدیریت بر تنوع گونه های گیاهی چوبی و علفی در نواحی داخلی (مرکزی و پیرامونی) و خارجی ذخیره گاه گلابی -وحشی چم حصار دلفان پس از تعیین واحدهای شکل زمین مشابه در هر ناحیه، با آماربرداری کاملا تصادفی تعداد 18 قطعه نمونه 1000 مترمربعی (20×50) برای اندازه گیری پوشش درختی- درختچه ای و در داخل هر قطعه نمونه 3 زیر قطعه نمونه (در مجموع 54 زیر قطعه نمونه) 4 متر مربعی (2×2) برای اندازه گیری پوشش علفی انتخاب و برداشت شد. با استفاده از این داده‌‌ها شاخص‌های غالبیت، غنا، یکنواختی و تنوع در هر ناحیه محاسبه و مقایسه گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که حمایت و حراست در سیستم ذخیره گاهی مورد بررسی در کوتاه مدت (حدود 6 سال) بر روی گونه های درختی- درختچه ای به علت عمر طولانی شان نسبت به گونه های علفی تاثیری نداشته و بهبود شرایط رویشگاهی حاصل از مدیریت اعمال شده در طی دوره تنها باعث افزایش میزان تاج پوشش درختی- درختچه ای گردیده است. مدیریت ذخیره‌گاهی باعث افزایش غالبیت، غنای گونه‌ای، کاهش یکنواختی و کاهش تنوع زیستی گونه های علفی شده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effects of Reserve Management on Woody and Ground Flora Diversity (Case Study: Chamhesar ‍Pear Forest Reserve)

نویسندگان [English]

  • Hamzeh Jafari Sarabi 1
  • Babak Pilehvar 2
  • Gholamhossein Veis karami 3
  • Javad Sousani 2

1

2

3

چکیده [English]

Forest reserves are one of the most important approaches in ecosystem management in Iran. In order to determine the effects of reserve management on plants diversity (woody plants and ground flora) in three zones (core zone, buffer zone, and transmission zone of Chamhesar pear forest reserve), we mapped land form units. Then 18 main sampling units (20×50=1000 m2) distributed randomly were chosen to measure tree canopy covers and record species richness in three zones. There were three subsamples (2×2=4 m2) in each main sampling unit to record ground flora richness (54 subsamples in total). Dominance, richness, evenness and diversity indices were calculated and compared. The results showed that in a time period of six years, reserve management had no effects on woody plant diversity and solely lead to canopy cover improvement. Reserve management increased dominancy and species richness in one hand and on the other hand decreased evenness and diversity of ground flora.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Biodiversity
  • Chamhesar
  • Delfan
  • Lorestan
  • Pear
  • Reserve management
دوره 65، شماره 1 - شماره پیاپی 1
نشریه محیط زیست طبیعی (مجله منابع طبیعی ایران)
فروردین 1391
صفحه 31-43