نویسندگان

• علی اسدی ¹
• خلیل کلانتری ¹
• مرتضی اکبری ²
• ناصر مطیعی ³
• امید شریفی ⁴

¹ دانشیار دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران، ایران

² دانشجوی دکترای آموزش کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران، ایران

³ استادیار دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران، ایران

⁴ عضو هیأت علمی دانشکده کشاورزی جیرفت، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران

چکیده

همیاری جامعه محلی در برنامه‌های توسعه تاریخچه‌ای طولانی دارد و طیف گسترده‌ای از کارگزاری‌های توسعه تلاش کرده‌اند تا مردم را در برنامه‌های توسعه درگیر نمایند؛ در این راستا، هدف این تحقیق بررسی امکان‌سنجی مدیریت همیارانه‌ای پارک‌ها در شهر کرج (در منطقه 9) بود. پژوهش از نوع کاربردی، روش پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری آن ساکنان منطقه 9 شهر کرج که به پارک‌ها مراجعه می‌کردند را تشکیل می‌داد. روش نمونه‌گیری تصادفی ساده بود و شمار 203 نفر بر پایه فرمول کوکران گزینش شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌ای بود که روایی ‌‌آن بر پایه نظر جمعی از استادان و صاحب‌نظران دانشگاه تهران و کارشناسان فضای سبز تأیید شد و پایایی آن با بهره‌گیری از فرمول کرونباخ- آلفا بالاتر از 7/0 محاسبه شد. یافته‌ها نشان داد که 46 درصد پاسخگویان معتقد بودند در حال حاضر مهم‌ترین دشواری پارک‌ها مدیریت و نگهداری آنان است. از بین افرادی که در تحقیق شرکت کرده بودند، 9/6 درصد افراد حاضر نبودند در مدیریت پارک‌ها همیاری نمایند. نتایج بدست آمده از آزمون تحلیل واریانس بین سطح سواد و متغیرهای تحقیق نشان داد که بین سطح سواد و تمایل افراد برای شرکت در مدیریت پارک‌ها تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. همچنین تفاوت معنی‌داری از لحاظ گرایش به همیاری بین زنان و مردان دیده نشد. از این رو توصیه می‌شود مسئولان با توجه به بررسی‌های بیشتر تلاش نمایند زمینه را برای همیاری بیشتر مردم با ارایه آگاهی و داده ها بیشتر فراهم نمایند.

کلیدواژه‌ها

• امکان‌سنجی
• پارک‌ها
• کرج
• مدیریت همیاری
• همیاری

عنوان مقاله [English]

Feasibility of Participatory Management in Urban Parks of Karaj

نویسندگان [English]

• Ali Asadi ¹
• Khalil Kalantari ¹
• Morteza Akbari ²
• Naser Motiei ³
• Omid Sharifi ⁴

¹

²

³

⁴

چکیده [English]

Local community participation in development programs has a long history and wide range of development agencies have tried to involve people in development plans should. In this context, the main purpose of this study was to assess feasibility of participatory management of urban parks, in city of Karaj. The study applied a descriptive-survey method of research. The statistical population included all of the people residents of the city of Karaj region in 9 areas. A sample of 203 was selected by the use of Cronbach’s Alpha through simple random sampling method. A questionnaire was used to collect the data. For determining the validity of the questionnaire, the content validity was used. Cronbach's alpha was used to measure reliability of the instrument (0.7>). The results revealed that 6.9 percent of people were not agreed to participate in park management. In addition, 46 percent of people believed that currently the most important problem in parks management and maintenance of them. The results of ANOVA revealed that there were not significant difference in participation intention and education; also, the t-test showed that there was not significant difference between men and women in participation intention. Thus, according to officials recommended further investigation to try the field for more participation of people with knowledge and providing more information to provide.

کلیدواژه‌ها [English]

• Feasibility
• Karaj
• park
• participation
• Participatory management